Haydar İle Gönül Sohbeti Şiiri - Şenol Ş ...

Halden bilmeyene, hatır sorulmaz
İncitir bir acı, söz ile Haydar
Muhabbet edilmez, meydan kurulmaz
Yakar yüreğini, köz ile Haydar

Fitne fesat dili ile yaralar
Yüreğine, nice dertler sıralar
Fırsatı bulunca, hemen karalar
Ayrılmalı ordan, hız ile Haydar

Bizim dostumuzdur, benlik yenenler
Uzak olsun, yanlış yöne, dönenler
Dostunun şanına, nefsi sinenler
Dağları devirir, göz ile Haydar

Gelir göçer, bu dünyaya, konanlar
Gaflette dünyayı, baki sananlar
Haksızlık yapana, çiçek sunanlar
Çabuk solar gider, güz ile Haydar

Benlik hırkasını, sırta giyenler
Emeği olmadan, hazır yiyenler
Daha hamken, oldum piştim, diyenler
Gezerler utanmaz, yüz ile Haydar

Çıkıp meydanlara, coşmak isterler
Tezden sarp dağları, aşmak isterler
Yarış atı ile, koşmak isterler
Yola yürümeyen, diz ile Haydar

Verdiği sözleri, hemen yutanlar
Dili başka, kalbi başka, atanlar
Riyakar insana, alkış tutanlar
Arkadaş olur mu? öz ile Haydar

Ömrü kısa olur, daim yalanın
Zararı çok olur, yanlış planın
Düşüncesi kirli eğri olanın
Hiç işi olur mu? düz ile Haydar

Bak gardaşım, dünya hırsı güdenler
Bu hırs ile, itibara gidenler
Dost deyip de, ardından laf edenler
Eş değer akortsuz, saz ile Haydar

Sözeri hiç, olamadı, bahtiyar
Dostluk mevsiminde, görmedi bahar
Güzel insanlarda, bitmez itibar
Takdir edilirler, haz ile Haydar