Hani sen bana bacıydın,
Bende sana kardaş…
Kavli ikrarımız böyle değil miydi?
Söyle! Söyle be arkadaş.
Gözden uzak olunca,
Yıllar oldu; gözlerim cemaline hasret,
Ses ver bari dedim, dönmedin, ne bu inat,
Bir kahve vaktine değmez mi? De! Bu namzet,
Geldiğinde selam versen, düne inat.
*
İnsan; farkında olmadan işler kabahat,
Hayat dediğin nedir ki
Yaşamla ölüm arasında
Bedenin kafesine hapsedilmiş bir nefes
Bu nefes aniden hık değip bir boşluk bulup uçunca
Ruh bir kuş gibi özgürlüğe kanat açar
Ve bir aslan gibi kükreyerek kaçar
Gönlümde aşkının rüzgârı eser,
Fiziğin bir gonca güle benzer,
Elim uzanır, gönlüm sever,
Oysa sende bahar yelleri,
Bende sonbahar rüzgârı eser,
Bu esinti; eda misali,
Ömrümü
Bir kış misali yaşadım gitti ömrümü
Kar boran tipi ayaz sardı şu ömrümü
Sere çığ düştü nefessiz kıldı ömrümü
Don yemiş gibi buz tutu benim ömrümü
*
Ömrümün Demi
Nazlı gönlüm seni yâr seçti seçeli
Hayat doluyum seni sevdim seveli
Umut türkümsün söylüyor dilim seni
Aşkın kalbimde duygularımın seli
Ruh-u kalbimi yakar lebin ateşi
Seni, beni, cümle âlemi
Söyle; Allah yaratmadı mı?
Her can onun kulu değil mi?
Kula kulluğun, şirktir ismi.
*
Mevki, para dünyanın malı,
Niye geldim niye, bilmem ki sana…
Yeter; yalanlarınla oyalama,
Yalansın! Dünya demişler adına,
Sen; bir rüyadan ibaretsin oysa
----Doldur vakti, kır çarkımı gideyim,
----Yok, sana minnetim, bırak göçeyim,
Yüreği ganidir onun cemali Nuran
Kalbinin ışığı gündür isminden doğan
Sevmek sevilmek özünden akar çağlayan
Sevgi hamur sabır maya bulur ruhundan
---Nurlu ışıklı aydınlığın ismi Nuran
---Ruhunda merhamet gönlü insanlık saçan
Nurhan
On yedi otuz altı hayatının çarkı
Kağızman’dan Gelibolu’ya yaşam hattı
Ellerinde kalemi muallimlik tahtı
Eğiten öğreten değer Nurhan’dır adı
*
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!