Hayda Şiiri - Umut Yalım

Ölenler yüreklerinden öldüler
Gülenler hep yüreklerinden
Bilmedikleri topraklara gömüldüler
Sürülenler topraklarından
Aktı incirlerin hep süt ağlakları
İnsanlar baktılar büyük elleriyle
Ördüler gözlerine gözkapakları
Sustular hep büyük dilleriyle

Gözlerimiz kapanmamalı ölsek de
İzlemeliyiz göğü bize bakan çocuğu
Belki gözlerimiz çember olmalı eline
Vermeliyiz ölsek de hep varı yoğu
Oynamalılar başımızda öldüğümüz yerde
Çevirmeliler gözlerimizi görebilmekçin evreni yeniden
Yenilen halkları tekrar güldürebilmekçin gözlerimizle
Gözlerimiz ki özünde hep halkların gözleri
Sözleri bir türlü söyleyemedikleri ama yinelenen
Ellerimizde karanfiller olmalı ellerimizde açan yeniden
74 nisanından Portekiz'in İspanya' nın 36 yazından
Göğüslemeliyiz biz Lorka' ya atılan kurşunu
Kuşunu Nazım' ın penceresinden uçan
Biz beslemeliyiz yokluğundan özgürlüğün.
Kapanmamalı yüreklerimiz sevmesek de
Çünkü bizim sevdamız ' Onlar' ın sevdası
Sevdamız Aragon Neruda Mayakovski'nin sevdası
Bizim sevdamız bizle sevdalananların sevdası
Bizle sevdalanamayanların uzun geniş yarası
Gözlerimiz kapanmamalı ölsek de
İzlemeliyiz bizi izleyen çocuğu
Çocuğu izleyen karışık göğü
Göğü izleyen katar kuşları
Kuşları izleyen insanları
İnsanları bekleyen hürlüğü
Hürlüğü isteyen sevdayı
Sevdayı isteyen mavi alı
Gözlerimiz izlemeli ölsek de
59' da Küba' da olan oğlanları
Kızları gözlerine ağır menveşlerle
İşledikleri 917'yi 922'sini Kemal'in
Ve halkları... Severcesine ölenlerin

Gözlerimiz kapanmamalı ölsek de
Görmeliyiz bizden öncekini gelecek olanı
Gözlerimizi gözkapaklarımıza örmeliyiz
Sürmeliyiz yüreklerimizi gözlerimize
Birini severek ölmeliyiz yattığımız yerden
Düşünmeden yattığımız yeri yeniden

Ölenler hep yüreklerinden öldüler
Gülenler hep yüreklerinden
Bilmedikleri topraklara gömüldüler
Sürüldükleri topraklardan
Baktı zincirlerin değmeyen
Özgür yanları ellerine
İnsanlar ki insanlarla insan kadar alakadar
Yaktı boyun eğmeyen
Özgür kanları ellerini
Haydaaaa karanfilleri dillerini...

2003