Hayattayım Şiiri - Muhammed Raşid Yüksel 2

Aşkın vasıtasıdır, onların bedeni
Ben aşkı çölde suymuş gibi arayan bir bedevi
Gerçek aşka kavuşmaktır her ölümün sebebi
İnsanoğlu kördür, göremiyor ki hala her halükarda seveni

Gönlümün girdabına ne kum dayanır ne deniz
Eğer bir gün dünyada aşk yok olursa, sevgiliye ne deriz
Biz aşkı zor bulanlarız, bir anda mahvedemeyiz
Bulduğumuz aşıkla, bir ömür aynı aşkta tek bedeniz

Tek nedeniz, yaşatabilmek için gönül ormanımı
Yoksa henüz Güneş odana doğmadı mı?
Sadece bir ayrılık, onca sıcak mevsimi kovmadı mı?
O tek kelimeyi söylerken, yaş olup gözlerime dolmadın mı?

Sanıyorsun, o an bir serçe olup öldüm
Seni yaşatamamak için sol tarafa gömdüm
Ama nafile, orada hep canlıydın gördüm
Aşkının aleviyle yanan bir mumdum, velakin söndüm

Kördüm, anladığım kadarıyla onca yıl aşkınla yandım
Seni, Cennet’in balkonundan gönlüme düşen bir nur sandım
O günkü gibi, şu sıralar yanımda bir an dursaydın
Keşke, beni gönlümden sakat bırakmak yerine direk vursaydın

Seni de kul saydım, çünkü Rabbim eşit yaratmış
Aşk denen illet bir oyun, sana katıp beni azaltmış
Ayriyeten ta en başında gönlüme mezarını kazarmış
Bunun farkına geç varan bir gönlün yaşamaya çalışması zararmış

Aşk atımla gönlüne yetişmeye çabalayan bir hastayım
Sadece, şu son günlerde seni bulamamaktan yastayım
Sayende milyonlarca kafiyeden oluşan dizeleri, yaslayın
Sırtıma, bu yüzden aşk okyanusunda sensin benim has payım

Sonunda, duygularım da parmak uçlarım kadar kaskatı
Sen mevsimini yaşar gönül, dilim sen destanını anlatır
Parmak uçlarımda seni kanıtlamak için yazacak güç kalmadı
Fakat halen duygularım ayakta, ben duygularından güç alan adam hayattayım…