Günlerden bir gün varya; ağlardık hani...
Bir çiçeğin diken üzerinde açmasına...
Umudun yeşermesine kışın sonunda;
Yağan yağmur belli etmesin diye; hıçkırıklarla...
Dolu dolu yüreğimiz boşalırdı...
Gece üzerimize gelir; yokluklarla başedemezdik...
Her gün; yıldız avına çıkardık; o benim; şu senin diye...
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
