Hayattan Koptum Gidiyorum

Hiç soyulmamıştı ruhum böylesine çırılçıplak
Daha önce böylesine aciz kalmadım hiç
Neyim varsa çalınmışken elimden ve yüreğimden
Sitemlerimi beddualarımı yollara dökerek gidiyorum…

Sinemde kabuk tutmayan yaramla
Ne kalbime sığabiliyorum ne semaya
Dağları dost diye bastım bağrıma
Issız bir nehir misali sessizce akarak gidiyorum…

Fırtınası da bitmiyor kalbimin
Dalgalı bir deniz gibiyim
Hırçın dalgalar vuruyor sinemin bam teline
İçime kanayarak, dinmeyen yaralarımı dağlayarak
Sahile vurmuş balık acizliğinde
Hayattan koptum gidiyorum…

Hiç yaşamamış gibi bu şehirde
Bir yabancı gibi ardıma bakmadan gidiyorum
Sonbaharda sararan yaprak gibi
Hayat ağacından koparak gidiyorum
Yaşanmışlıklara dair ne varsa ruhumda
Hepsini söküp atarak
Hayattan koptum gidiyorum...

©
03-11-2021
00:4