Hayat değirmeninde
öğütüyordu beni zaman
zerre,zerre miskal,miskal
eşiklere turap olsamda
ahhh deli gönül savrulsam,
öbek,öbek harman,harman
bir çırayla bir çıngıyla yakılsam
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
