Hayattan Darbe Yedim Şiiri - Türkan Yılmaz

HAYATTAN DARBE YEDİM

Canımı dişime taktım sabır ettim
Çek dişini sonu gelir dediniz
Ettimde ne oldu ben içden bittim
Can yakalım sonu gelir dediniz

Bin dereden su doldurup getirdim
Gençliğimi yaşamadan bitirdim
Dertli halim kalbimde yuva ettim
Köz basalım sonu gelir dediniz

Aynaya bakan yüzmü bıraktınız
Bende gülecek gözmü bıraktınız
Yaşam dolu hayatım karaltınız
Dök kanını sonu gelir dediniz

Hayatan erken darbe yedi gurum
Kalbim yara nasıl mutlu olurum
Çaresi yok sızlıyor yaralarım
Yüz derisin sonu gelir dediniz

Kötülük yiğitlik gibi gördüniz
Kanımı akıtarak beslendiniz
Ailece bir olup üstüme geldiniz
Vur başına sonu gelir dediniz

Birlik olup kalbimi tutunuz taşa
İnsanlık bilmez lafın gider boşa
Davamı havale ettim Allah'a
İnkar et din sonu gelir dediniz

Görümce içinde dolu iftiran
Elti yakadan bit gibi düşmeyen
Kayın arkadan vuran gizli hain
Vur duralım sonu gelir dediniz

Ölmeden kefen biçip giydirdiniz
Ekmeğe zehir katıp yedirdiniz
Ağaç yaş iken eğilir biliniz
Çiz döşünü sonu gelir dediniz

Yıllarca hiç bitmedi öfkeniz
Yaptıklarınıza dayanmaz deniz
Kabir azap yakıcıdır biliniz
Kır kalbini sonu gelir dediniz

Cebrail ile rüyamda konuştum
Azrail ile bin defa tanıştım
Şeytana uymuşa laneti bastım
Vur hançeri sonu gelir dediniz

Bir yudum sevgiye muhtac yaşadım
Hiç bir yere sığmadı garip başım
Bahtı kara yazlı gülmez Türkan'ım
Ağlatalım sonu gelir dediniz

** (Şiir) **

*** Türkan Yılmaz ***