Hayattan bıkkın gönlüm geçmişine susarken,
Divane biri oldum, yaşasam’ da hayatta,
Derdime derman olan gönlümdeki bahçemden,
Bir kuru yaprak kaldı, hazan vakti şu bana.
Yaz bahar gelip geçen, yaşadığım hayatta,
Ne bahar ne yaz gördüm, derde düştüm bir anda,
İlk demde ömrüm derken şu zamanının sonunda,
Bir kuru yaprak kaldı, hazan vakti şu bana.
Gönlümün bir olsaydı, sırt verecek sultanı,
Çekmezdi dertli dilim, her geçen gün şu ahı,
Şu gönlüm dert çekerken buruk vuslat zamanı,
Bir kuru yaprak kaldı, hazan vakti şu bana.
Izdırap çeken gönül zevk almazken hayattan,
Son demde birden geldi, malum oldu şu zaman,
Ömrümün son deminde gelip geçen geçmişten,
Bir kuru yaprak kaldı, hazan vakti şu bana.
23 Haziran 2013
Ahmet Yüksel Şanlı ErKayıt Tarihi : 23.6.2013 19:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!