Hayattan Beklentiler Şiiri - Barış Akm

Çok şey bekledim yaşamdan yana çok
Sabah uyandığımda bir kahve göz gözümde
Penceremi araladığımda daha sıcacık güneş yüzümde
Peşine takılı baharlardan tatlı bir esinti saçlarıma
Kapıdan çıkarken güle güle diyen bir ses dudağıma
Her zengin yahut fakir kahvaltı sonrasında
Çok şey istedim yaşamdan yana çok

Günün bir yerinde merhaba tatlım fısıltısını kulağımda
Öğle kahvesinde sesini duymak seni çok seviyorum diye
Sonra ne istersin akşama demeliydi yorgun güneşin kızıllığında
Güler yüz bekledim kaç yıl kapının her açılışında yok yere
Bir çay bekledim sevgiyle demlenmiş akşam sefalarında
Çok şey istedim yaşamdan yana çok

Ve buldum sonunda bulmasına da
Etrafım sarılı olunca kaktüs dikenleriyle
Zaman atı alıp çoktan gittikten sonra
Sonbaharda sarıca saçlarım seyrelip kırlaştıktan
Ve gözlerim çöktükten sonra karanlık gökyüzüne
O da olmadı, yarınlar dizilince yüreğimin meydanına
Çok şey istedim yaşamdan yana çok

Denenirmiydi yaşam defalarca sevmek için aşkla
Belki denenirdi de olmuyor işte yiten zaman olunca
Yüreğine izlerini hançerlerle kazımış bir kere
Tenini çoktan sermiş toprağın yakın dalına
Şimdi yok yere yaşamış olmak koyuyor olsa da
İyisimi kapayıp kapıları yakıp gitmeli köprüleri
Çok şey istedim yaşamdan yana çok

Bunca zaman gülmeyen istesede gülemez bundan sonrada
Çünkü ben çok güvenmiştim hayat bir gün gülecek diye
İnanmıştım safça, tâki düşler bu kadar kırılıp dökülünceye
Yokuşlar artık çıkılamaz olmaya varınca birde
Kuyruğumu kırıp oturmak düşer artık yaşamın ben-ine

barış