Hava soğuk ayazmı ayaz, içimi titretiyor havanın soğukluğu, gecenin alacakaranlığında sokağın ortasında kısa pantolonlu yırtık gömlekli bir adam dolaşıyordu yapayanlız tek başına.
Üstelik ayakkabısıda yoktu ayağında, yıllara meydan okuyan ak saçları, yüzünde hayata bir tebessüm ve kirli sakalıyla oturuyordu köşe başında. yanında eski bir varil, içinde ufak bir ateş ısıtıyordu kışın doğuğundan onu. Ufacık ateşten mutlu olmasını biliyordu kendince, bense penceremden onu seyrettim senelerce.
Her sabah saat 06:00'da oturduğu köşe başından kalkar sokak, sokak dolaşıp bira şişeleri, çöplerden kağıtlar toplayarak hayatını sürdürüdü, bir tek pazar günleri görünmezdi aklı sıra tatiliydi pazarları.
Kim di bu adam neydi?
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta