Hayattan Şiiri - Barış Akm

Çöken bir memleketin içinde kayboluyor
İlmik ilmik dertle işlenen
Güz baharına kadar biriktirdiğim
Gönül yazması kızıl incilerim

Tepemde hala dik olsa da derbeder,
İlkbahardan beridir omuzumun eğilmeyen çamı
Anlımın akında martılarımın barınağı
Taşımaya çalıştıkça ezilen başım

Hatırlamıyorum, ne zamandı kayboldu?
Bir umuttu saman alevi gibi harlanışı
İhtimallerin koynunda belkileri yakışı
Şimdilerde göçük altının mihrabı

Güz geldi de mi böyle oldu?
Hayır elbet ama hazan zamanı anlıyor insan
Geç kaldığını ve ''neden! ''lerin kırbaçlarını
Her kırbaç biraz daha çökerttikçe bakışlarını

Dünya'nın ormanları yetmiyor
Kağıdı kalemi olmaya insan denizlerinin
Yetmiyor kırmızı gül kokmuyorsa mürekkebi
Gecelerin ölüm acısı yakıyor her şafak gözlerini