Bu dünyayı beğenmeyip isyan edip ölmeyi istemek,
Her gün sıkılacak şeylerle uğraşıp sonra dert yanmak,
İnsanlara güvenilmeyeceğini bildiğin halde sınırsız güvenmek;
Sonra acıya doyamamak,
Ağlamaktan bıkmak ama yine de ağlayacak şeylerden kopamamak,
İnsanları anlamaya çalışmak… Bir türlü anlayamamak,
Hayatı anlamaya çalışmak… Bir türlü anlayamamak,
Vicdanınla bitmeyen bir savaşa sürüklenmek,
Hayatta sürünmekten kurtulamamak,
Bir gün anlarsın dediklerinde o gün anlamayıp…
Mutlaka o bir gün geldiğinde anlayınca daha önce anlamadığına pişman olmak!
Hayatı anlamaya çalışmak,
Kendini tanımaya başlamak…
Aynı yöne giden oklardır.
Acılar insanı kendine getirir…
Günah=Acı
Sabır=Ödül
Sevgi=Mutluluk
Sevmek=Huzur
Aşk=Acı, Ödül, Mutluluk, Huzur.
Kayıt Tarihi : 3.12.2009 17:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşegül Besime Çavuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/03/hayatta-yapilanlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!