Hayatta Son Perde Şiiri - Mözgür Özbek

HAYATTA SON PERDE

artık gönlümü hayaller avutmuyor
ruhumun derinliklerinde çığlıklar yükseliyor
lal olmuş dilim ağıtlar yakıyor
sessizce uçup giden umutlarımı anlatıyor
şimdi ölüm sessizliğinde susuyorum
fırtınası dinmeyen ömrüme
hayretler içinde bakıyorum
bunca gam bunca dertle bir ömür nasıl geçti
duruyor aklım dimağım şaşıyorum

kırıldı kalbim incindi ruhum
yinede kaderin zulmune razı oldum
gülü dikeninden ayırmadım masumca kokladım
erken soldu bağımda güllerim
zamansız kayboldu hayallerim
çileyle ızdırapla dop dolu içim

manasız bir kırgınlık var içimde
alnımdaki yazıma kaderin kalemine
hayaller içinde kaybolan gençliğime
masum bir çocukken ne günahım vardı
kader dert üstüne dert yağdırdı
zulum üstüne zulum verdi
zalımlara kul köle etti
bu nasıl yazıydı hangi kalem yazdı

tadı tuzu yok artık hiç bir şeyin
ederi kalmadı bende manasız sözlerin
kuru çölde sahra oldu hislerim
gülmeyi terketti kan çanağı gözlerim
oyuncak oldum kaderimin elinde
bin yara var her yerimde
gülmek haram oldu dünde bu günde

tutsağım soğuk odamdaki yalnızlığıma
mazim süzülüyor sigaramın dumanında
nerden geldiğini bilmediğim
bir korku sarıyor içimi
kor gibi yakıyor bedenimi benliğimi
dört gözle sabahı bekliyorum kan ter içinde
hayata yenilmenin acısı var yüreğimde
sessiz bir feryat var dilimde
yeter artık kader dur dercesine

umutlarım ürkek titrek artık
hayallerim çaresiz bitik karma karışık
bedenimi sarıyor canımdan bezmişlik
beni bende kaybettim aslında
neyi bekliyorumki hayatta
kırık bir kalem solmuş bir sayfa
koskoca ömrü anlatıyor iki satırda

durdurun dünyayı öldü sevgiler
yakmasın yürekleri kırmasın gönülleri
vefalı vefasız ateş saçan sözler
yağmasın yağmur çöl olsun topraklar
doğmasın güneş engel olsun bulutlar
sevdaya deli deli esmesin rüzgarlar
kimse anlamasın beni toprağa koysunlar
mezar taşıma isimsiz diye yazsınlar

anlayamadım dünyayı mantığım yetmedi
çözemedim insanları cevapsız bilmece sanki
can diye canana uzattım ellerimi
bin yerinden kırdı paramparça etti kalbimi
ne şansım kaldı hayatta nede şatavatım
yılan çayanla doldu gönül sarayım
meğer bir hiç uğruna yaşamışım
güneşimi kaybetti ezgin hüzünlü bakışlarım
nihayete gelmiş ömrümde yalızlığımla baş başayım

hayatım uzun metrajlı filim gibi
ne senaryosu belli nede yazanı belli
anlamsız manasız filmin içeriği
müzik bir ayrı sözler bir ayrı
hepsi birbirinden sahte oyuncuları
usandım yoruldum artık kapattım son perdeyi
acı veriyor kaderin zalim sinsi oyunları

m özgür özbek