Hayatta ben en çok,Rabbımı sevdim.
Ana koynundan alıp bilmemki nereydi,
O gezdirdiği tarifsiz güzel yerler.
Ben şimdi oraları çok ama çok özledim.
Üç beş yaş arası, safi sübyan bir çocuktum.
Gerçi şimdide halâ öyleyim,o Rabbım katında.
Köyümüze yakın bir tarlada,hasat zamanı idi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ne mutlu size...
Çünkü beni yaratan,yaşatan,büyütüp eğiten hep o idi.
Bulamadım başkasını hayatta ben en çok Rabbımı sevdim.
Gonlunuze saglik
Saygilarla
Güzel şiir.
Gözünüzde, gönlünüzde, ruhunuzda Sevginizin daim olması dileğiyle.
Sizi yürekten kutluyorum.
Şair: Çağlar Aşık
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta