Hayatta ben en çok,Rabbımı sevdim.
Ana koynundan alıp bilmemki nereydi,
O gezdirdiği tarifsiz güzel yerler.
Ben şimdi oraları çok ama çok özledim.
Üç beş yaş arası, safi sübyan bir çocuktum.
Gerçi şimdide halâ öyleyim,o Rabbım katında.
Köyümüze yakın bir tarlada,hasat zamanı idi.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Ne mutlu size...
Çünkü beni yaratan,yaşatan,büyütüp eğiten hep o idi.
Bulamadım başkasını hayatta ben en çok Rabbımı sevdim.
Gonlunuze saglik
Saygilarla
Güzel şiir.
Gözünüzde, gönlünüzde, ruhunuzda Sevginizin daim olması dileğiyle.
Sizi yürekten kutluyorum.
Şair: Çağlar Aşık
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta