Hayatta ben en çok,Rabbımı sevdim.
Ana koynundan alıp bilmemki nereydi,
O gezdirdiği tarifsiz güzel yerler.
Ben şimdi oraları çok ama çok özledim.
Üç beş yaş arası, safi sübyan bir çocuktum.
Gerçi şimdide halâ öyleyim,o Rabbım katında.
Köyümüze yakın bir tarlada,hasat zamanı idi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
