Ne garip değil mi hayat?
Ne kadar da basit değil mi?
Bugün unuttuğumuz;
Dün ki sevdiğimiz mi?
Düşünüyorum da;
Hayatın tadı çocuk olmaktadır bence
Düşünmeden kesik kesik ba-ba demekte
Yahut üzerimize dökülenleri havale edip bir başkasına
Şefkatle uzanan bir kaşıktan yemek yemekte
Sevmekte değil katiyyen inanın
Tadmadım ama belki sevilmekte...
Yada unutabilmektedir aranan
Görüp geçtiğimiz sokak isimleri gibi
Manşetler gibi değil magazin sayfalarında
Mevsimlik şarkılar gibi... Bir zaman bir dudakta
Aşk ki; Sual olunmaz ondan
Zor da yok ona, sorun da yok
Yokluğa aşık olmak var birde
Tadı yoklukta bulmak
Olmayan birşeyi bitene kadar tadmak
Aldırmadan çığlıkla geçen vapurlara
Takılmadan tramvay kenarlarına
Balkonlarda yaşamak hayatı
Yada 'Hayat' adında filmler izlemek
Görkemli salonlarda
Ama aşık olmakta değil tad
Kaçımız sabah saçlarımızı aşık olalım diye düzeltiriz
Aşık olmayı kolay kılsın diye kaşlarını alan oldu mu?
Aşık olunan olmak için hepsi
Aşığı vurmak için
Yürüyen birer bombayız hepimiz
Bir mağmur bakışa kurulmuş saatlerimiz
İşte böyle bir karmaşa
Kimimiz ölmeyi
Kimimiz öldürmeyi biliriz
İnanın çok basit hayat
Belki biraz gizemli
Tadını sorarsanız,
Birine bağlanıp herşeyi vermekte değil
Kendimden biliyorum tabiki
Şimdi 'o herşeyi alan' söylesin
Kim bilir?
Aranan tad terketmektedir belki? ...
Kayıt Tarihi : 26.11.2009 14:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!