Zaten her zaman aynıydı,
Değişen bir şey olmadı.
Oldu dedi tanrı ama
İsyan etti insan, olmadı.
Bir yanda dipsiz çukur,
Uçurum var o yanda.
Diğer yanda masal,
Bir varmış, bir yokmuş misali.
Evvel zaman içinde,
Bir periye aşık olmakta varmış kaderde.
Ve bu senfonik duygular içinde,
Notaları karışmış bir müzik gibi
Öpeyim böyle hayatı!
Böyle hayatı da,
Bu hayatı yaratanı da!
Kan kusası var bu insanın,
Evren boşluğundan, dünyanın tepesine.
İşte o zaman kırmızı olurdu gökyüzü,
Anlatırdı halimi tabiata...
Kayıt Tarihi : 7.11.2009 01:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şafak Akat](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/07/hayatsizlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!