Hayatsın Gecenin Karanlığında

coşan bir ırmaksın yüreğimde
içerim sevdamı ben kana kana
doyulurmu deme senin sevdana
coşarım sen olunca ruhumda

çıplak tenim alev alır seninle
gecelerim aydınlanır yıldızlarınla
ay buluta girince sen gelirsin aklıma
sımsıcak ellerin ellerimde

ateş böceği olur düşersin pencereme
sarılırım hasretle yanan kucağına
dudağının ateşi dudaklarımda
sönmüş bir volkandır yıllardan sonra

deler gecenin karanlığını haykırışların
tutuşur titrer tenimin her zerresi
dayanılmaz ateşlenir kollarında
korkma sakın yakmaz bu sevda

geceler bitmesin sevdalar tükenmesin
mum alevi titremesin dans etsin
sarmaş dolaş aksetsin duvarlara
hayatsın gecenin karanlığında