Hayatlar Düşer Şiiri - İhsan Kurt

Hayatlar düşer hangi mekânlardan
Hayatların üstüne doğar
Seher ikliminde sabaha kalan yıldızlarla
Sevinçlerin ve kederlerin ipekleri taranır
Ve buğu dolu bir kapıdır açılan

Anılar yükselir papatya burçlarında
Sevgiler yapraklarında bir bir aranır
Sarıp sarmalayan buluğa ermiş zamanlardır
Ki bana kucaklarını açarlar
Bana, ömrüme ve ömürlere
Hüzün kanatlarını kavuşturur ruhun üstüne
Ruhun üstüne örtülen anılardır

Bilinmezliklerin soluğudur hislerin en uzağı
Güneş batan bahçelerin lacivert kokusu üryan
Ya yaklaştıkça, hep kaçar yakınlaştıkça
Geceleri menekşe doğurur belki de
Ya da şelalelerde hep çiçek açar zaman
Zamanın karnında aklaştıkça kurgulanan
O gün dağlar koşar sana yollar kaçar
Hayatım düşer hayatların üstüne

Mahrem yapraklar uçar günahı çağırır
Newton’un elması değildir başımıza düşen
Ki tefekkür bir dilencidir neon ışıklarının örttüğü
Hazzın davetkârı camlardan hayatlar düşer
Haz, elem ve acıdır billur kâselerde ezilen
Kimi uçar, kimi sürünür gider
Anlık bir zevk midir ki hayata adanılan
Şalsız üryan salınır, yürünür gider
Ar, hayâ düşer hayatların üstüne
Hayatlar düşer. Düşler sürünür gecelerde