insan neden sevmek için birini
yokluğunu bekler ki.
neden sadece yanımdalığını hissetmek için
evim bomboşken ağlarım ki.
ve ben neden sevmek için seni
bu kadar engellerim ki kendimi.
her türkü niye seni getirir bana
her sen geldiğinde aklıma
yanar gibi,ağlar gibi,üşür gibi olurum ki
ve neden,
neden susar insan en konuşulacak zaman da
en sarılacak zaman da kaçar insan.
neden bir adamı sevmem gerekti
sevmeyi öğrenmek için.
yalnız kalmam gerekti kabul etmek için,
hayatla çok önce tanıştığımı
ama hiç sohbet edemediğimi.
hayatı dinledim,
hayatı izledim,
sevmeyi sevdim...sevdimde
ne yani sen beni hiç sevmedin mi
ben dün mü geldim Dünya'ya
neden görmek istemedim nekadar sevildiğimi.
hep bir set koydum sevgine,
en çok da özlemlerime.
niçin kimseden değil de senden korktum
asıl olan buradayken
gerçek korku kendimken
ya...insan niye korkarki sevmekten.
haytı anlamak yetmemiş
belli bana.
gerek olan sohpet etmekmiş
dinlemek,algılamak,saymak,çözmek
ağlamak,gülmek onunla
ve birazda dürtülmek gerekmiş.
neden bir adamı sevmem gerekti
seni ne kadar çok sevdiğimi anlamak için...
yokluğunu hissettiğim
ve varlığını yaşamak istediğim anlarda
etrafımda çoklardı
asıl korkulması,kaçılması gerekenler
ben yıllardır onlarla teselli olur
doyurmaya çalışırım gönlümü.
şimdi anlıyorum ki
her defasında,daha da acıkıyorum sana.
gene yasladım başımı birgün bir omza
senin yerine sevsin
kendi yerime de sarılayım diye.
busefer yaslandığım omuz
çekildi başımın altından.
sen burada her karanlıkta yanımdaymışsın
sen yüreğimde,gönlümde,evimde
her acımda merhemimde,
ekmeğimde,suyumda,kanadığım her anlarımdaymışsın.
var olanın yokluğunu neden yaşar
senin yerine neden onu koyarmışım.
sen ekmeğimde,suyumda,kanadığım her anımdaymışsın.
''hala vaktin var
bence daha da fazla gecikme
kaldır başını omzumdan
olması gereken yere
istendiğin
belkide yıllardır beklendiğin yere
git koy başını gerekirse göğsüne
ve hiçbirşey de deme''
neden bir adamı sevmem gerekti
seni sevmeyi öğrenmek için
yanımdakilermiş asıl korkulması gerekenler ben bilememişim
yerine sevdiklerimmiş
sevilmemesi gereken
ve yerine sevemediğimmiş
asıl sevilesi olan.
biraz hayatla sohbet ettimde
dinledim,konuştum,bakıştım uzun uzun...
yoruldum
gel baba
bu gece başımı göğsüne koyup uyuyacağım.
Kayıt Tarihi : 12.7.2006 13:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bizler bazen duygularımıza öyle kapılıyoruzki,ve gereksiz inatlaşmalar,saçma küslükler daha neler neler sırf bu nedenle mutluluğu başkalarına satıyoruz ben uyandım aranızda uyuyan varsa artık onada günaydın...
![Pakize Gülşah Tatlıdil](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/12/hayatla-sohbet-ettim-de.jpg)
Daha o kadar çok sevecek ve o kadar çok üzüleceksinki çetenesini bile unutacaksın...Ama bilmelisinki seni sen eden, seni bu sanal ortamda eminimki binlerce insanla buluşturanda bu yaşadıklarındır..
Gerek yazılarında ve gerekse yüzündeki her çizgide yaşamışlığınını, saflıgının izleri var...İnsan bazen inanamıyor, bu benmiyim ya da bu kızımmı, oğlummu veya sevgilimmi...Kim bilebilirki herbirimizin yaşadığı duyğu fırtınasını...ve bizdeki izlerinin derinligini...
Yüregine, diline saglık, kalemine kuvvet...
Sende , bende ve yüzlercemizde biliyoruzki
belkide bu yazılanlardan çok daha derin yaşananlar vardır...Özgür olmayan beyin, kalem, irade paylaşmanın önünde engel...sen şanslılardansın gibi, şansszlıklarının yanında..
İnsan ne kadar özgürse o kadar kendidir...
Seni severek okuyoruz...Sende başka hayatları oku, paylaş..o zaman nekadar şanslı, ne kadar da şanssız olduğunun farkına varacak, bizleri daha iyi anlayacaksın....
bence daha da fazla gecikme
kaldır başını omzumdan
olması gereken yere
istendiğin
belkide yıllardır beklendiğin yere
git koy başını gerekirse göğsüne
ve hiçbirşey de deme''
çok güzel kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (4)