Kalp te tekleme,var gözde astimat,
Hayatın kadrini,bilmeli insan,
Bu sitres altında,çekilmez hayat,
Hayatın kadrini,bilmeli insan.
Başta dönme başlar,gözler bulanık,
Ömrün geçtiğine,saçlarım tanık,
Benim dediğim bu,tutsa insanlık,
Hayatın kadrini,bilmeli insan.
Dizler ağustosda,üşüme beller,
Hareket matlaşır,titirer eller,
Teklemeye başlar,şakıyan diller,
Hayatın kadrini,bilmeli insan.
Ömür dediğimiz,bu mahdut kesit,
Günler tek düzeye,geçmesin fasit,
Yemekler lezzetsiz, sular bir asit,
Hayatın kadrini,bilmeli insan.
Uykusuz geceler,geçmekten aciz,
Bu beden bilinir, bizlerce neçiz,
Yapraklar hep sarı,mevsimler hep güz,
Hayatın kadrini,bilmeli insan.
Ömer Çetinkaya gençliğin geçti,
Ömrün bir yıldız dı doğdu ve aştı,
Dünya pazar yeri, kârın kaç kaçtı?
Hayatın kadrin,bilmeli insan...
25.05.2006
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 26.5.2006 10:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!