Hayatın Yorgunluğu!. Şiiri - Seyfet Bozçalı

Günler ayı ay seneyi kovalar,
İnsanlarla uğraşmaktan yoruldum,
Çakıştığım, dost bildiğim aynalar,
Kır saçları taramaktan yoruldum…

Takatim kesildi tutmaz dizlerim,
Sakalımda beyazları izlerim,
Çok olaya şahit oldu gözlerim,
Sırlarını gizlemekten yoruldum…

Yüreğimde pek çok umut besledim,
Mutluluğu gelecekle süsledim,
Vicdan denen bir hesaba başladım,
Kendime cevap vermekten yoruldum…

Şair Seyfet pek çok şeyi görmedi,
Sır sakladı, dost sırrını vermedi.
Vatan sevdasını yazdı söyledi,
Hainleri uyarmaktan yoruldum…