Şimdi dünyalar verirdim
Eski yaşlarıma,
Keşkelerden
Bir heykel inşa etmezdim belki
Gönül limanıma,
içime oturmazdı belki ,
Karabasan gibi basmazdı ozaman,
bir nefes umudu,bir felek, bir nas 'a
Gider diye küfretmezdim belki ona..
Uykudan uyanmazdım çığlık çığlık
İlk kalbimi açtığım insana..
Keşke tanımasaydım ulan onu kahretsin!
Ne çok nefret ettirdi ya kendinden
Ne çok yalandan bir beddua etti
Bütün melekler de dua mı etti bedduaya ki
Haşa !
Bak yine çıkaracak beni dinden,imandan ,
Ah mı arıyorsun ki
pree deyyus çekil şu mısralardan,
Ne sanıyorsun ki son fotoğraftır hatırlatan
Öfkenle besledigin vicdanin aklimda kalan
Bazen düşünüyorum ve ne diyorum bilirmisin
Acaba varmı kalbin hiç geçtimmi oralardan?
Sanmam ..ki senin sen gibi hayatın yalan .
İrem Aslan
Kayıt Tarihi : 31.10.2017 02:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrem Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/31/hayatin-yalan-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!