Hayatın vurguları Şiiri - Akif Tütüncü

Hayatın vurgunları ıslatınca gönül camını
Üşür, içine işler kalp sızıları
Yalnızlık rüzgârları tenine dokunur
Gölgesi düşer sığ yaşamların üstüne
Hüzündür tek arkadaş gerisi çıkmaz sokak
Tırmık yarası solumalar gül denizinde diken
Balık çırpınışları rüzgâra takılmış
Dipte yüzüyor umudun türküsü
Hayatın kalemi soğuktan donuk
Satır aralarında akar ırmaklar
Kapatırsın ışığı girersin sayfalara
Serseri mayındır yaşam yüreğinde patlar

Annem

Bakışlarına dayanamadım
Bir damla düştüm yüreğinden
Kardelenindim içinden fışkıran
Işığı görünce öldüm

Babam

Kocaman elini resimlerde gördüm
Çünkü doğduğumda bir babam vardı