Hayatın uçurumuna takılı
Debelenir, can çekişir dururum.
Işık ver, ey yaşam bağım umudum!
Sabır damarım çatırdar göğsümde.
Kırık acıların esaretinde,
Yaman felaketlere savrulurum.
Çorak, çatlak kara topraktır bağrım.
Rahmet yağmurlarını bekler bahtım.
Acının panzehrine susamışım.
Elbet güneş doğar, bereket yağar.
Bulutları yağmurkuşağı sarar.
Canın kavruk toprağı, suya kanar.
Tükenişte ‘’Pes artık! ’’ demek neden?
Silkelen kurtuluşa kuşan hemen.
Sızlanışla son dem çatıp gelmeden…
"Kader" Eylül 2014
Ayşe Yarman ÖztekinKayıt Tarihi : 20.12.2014 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Kader" Eylül 2014
istanbul şiirin şehri sanki.
akıcı ve hoş esintili bir şiirdi.
mısraların uyumu şiire harika bir aheng katmış.
yüreğinize sağlık.
tebriklerimle.
sevgi ve hzuurla kalın efendim.
İnişi, yokuşu var... Bayırı, vadileri, hatta uçurumları da var hayatın... İnmiyorum, çıkmıyorum, düşmüyorum diyemezsin...
Direncindir gücün.. Bir de bitmeyen umudun...
Kaşlarını çatmak niye?
Güzel şiir... Kutlarım Ayşe Hanım.. Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (11)