Evet beyaz kağıt;
Süslü cümleler kurmayacagım bugün sana…
İçimde yuttuğum sigara dumanları
Koskoca çöl ortasında gibi yalnızlığım
Ve camda yansımam;
Hasat zamanı gelmiş,
Başaklanmamış tarla benzeri halim,
Bir türlü bana ulaşmayan sokak lambaları…
Karınca misali ilerleyen kalemim,
Ve çığlığım;
Ölü bir yarı şairin çıkmayan avazı,
Ankara’nın boğucu politik havaları…
Ufak tepelerin Kaf Dağı görünümü…
Ve karşımda bir cellat;
Sağ elinde yeni bilenmiş baltası,
Sol elinde krizantem buketi…
Büküyor boynunu çiçeklerin,
Vuruyorda vuruyor boynuna…
İşte hayatın tiyatrosu ulaşamayanlara…
Kayıt Tarihi : 12.4.2017 09:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Furkan Baran](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/12/hayatin-tiyatrosu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!