Yaşamak için gönlünce çağ üretti bir felsefe:
“Hayatın tekrarı yoktur; güzel anılar biriktir!”
Azrail rüşvet mi yiyor; ölüm kaç kez peki efe?
Anılar fenadan ise; sonu sonsuz hıçkırıktır.
Her haltı ye; nefsi azdır; sonra Allah Rahman Rahim!
Bu hesap Bağdat’ı aşsa; hesapta durumlar vahim!
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta