Hayat yolunun taşlı sokaklarında
Nice düşenler, nice yara alanlar var
Bizse kitapların arasında gitmeye çalışıyoruz düşe kalka
Bazen küçük bir ayak kayması, ve tepe taklak, kelimelerin üstüne
Dizlerimiz kanıyor
Kelimeler kaçıyor can havliyle
Gözlerimizde bir yorgunluk senfonisi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta