Ümitsizlikler yürürken kol kola şehrin caddelerinde.
Bir yıldız gülümsedi gözlerine sokakta ki çocuğun.
Havanın soğukluğuna inat
Sıcaklığını saklıyordu düğmesiz ceketinde
Elbiseleri gibi yırtıktı ümitleri
Kirlenmiş hayallerini yorgan edip uykuya dalınca bir otobüs durağında
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Yüzün zekatı gülümsemek, israfı ise ciddiyettir.
Daha iyi olabilirdi. Kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta