Ümitsizlikler yürürken kol kola şehrin caddelerinde.
Bir yıldız gülümsedi gözlerine sokakta ki çocuğun.
Havanın soğukluğuna inat
Sıcaklığını saklıyordu düğmesiz ceketinde
Elbiseleri gibi yırtıktı ümitleri
Kirlenmiş hayallerini yorgan edip uykuya dalınca bir otobüs durağında
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Yüzün zekatı gülümsemek, israfı ise ciddiyettir.
Daha iyi olabilirdi. Kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta