Yaşamın kaynağı su derler
Ben her gün yudum yudum içiyorum.
Hayata dair bir söz bile edemezken
İçtiğim su nasıl yaşatacak ki beni?
Yalnız dünyamın boşluğunda sallanıyorum.
Tutunacak bir dal bulsam
Saracağım kollarımı her yanına.
Yalan dünyanın yalancı konukları
Nereden çıktı bu aşk oyunları?
Kafamın içindeki bu oyukları
Kim dolduracak diye beklemeye koyuldum.
Yok! Gelmiyor gönül konağıma kimse.
Oysa ne misafirperverimdir.
Bir anlatabilsem,bir duyurabilsem sesimi
İliklerine işletsem nefesimi,yok!
Şimdi ucuz bir pansiyondan farkım yok.
Ezbere yaşanan hayatlardan benimkisi.
Umutların çokluğundan sarhoş olmuşken
Tek bir umut kalmadığını görmek
Kendimi diri diri gömmek
Gibi bir şey olsa gerek.
Dermansız bir hastalığın
Ölüme götürdüğü bir hastayken
Ve tüm dileklerim bu sayfalarda belirirken
Suyu yudum yudum içmeye devam ediyorum.
Artık nasıl yaşatırsa yaşatsın
Ben zaten “yaşıyorum”!
Kayıt Tarihi : 26.2.2013 21:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!