Hayatın son yükü Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Kimi zaman sürükler insanı heyecan dalgasına
Kimi zamanda ıstırap, acı, keder kasırgasına
Kimi zamanlarda uyuyup düşler kervanına
Katılmak istersin
Uyuyamazsın üstündeki yorgunluk yarıda keser
Zaman zaman canın yanar en güzel yerde ilk bölümde
Bazen de kanatlanıp uçmak istersin bilmediğin yerlere
Hayat işte hayat
Kimi zaman güldürür olmadık vakitte ağlatır
Kimi zaman dindirmez acı, sızıyı mutlu rüyalara doldurur
Kâbusları
Akıp gider su misali ömürden
Küçük bir umut saklarsın sancıyan yüreğin arasına
Ayakların titremesiyle dilinin kekelemesiyle
Kanayan hülyalarınla devam dersin
Bazen susarsın
Kimi zamanda oldukça sertle haykırırsın
Duyulsun diye
Elinden hiçbir şey gelmez yığılırsın
Ama vazgeçmezsin
Okursun okurken dikelirsin
Kendine teselli verirsin
Sonra hayat işte her şey insan için dersin
Bazen hayat bir dipsiz kuyudur
Solmuş kederli yaprakları üstüne döker
Her şeyi yırtarsın olmadık küfürler edersin
Kimi zaman dalgalarla boğuşturur
Kimi zamanla nefesinde güneşler açtırır
Çözülmeye çalıştıkça düğümlenir son durağa gelirsin
Vaktin tamam demesiyle irkilirsin
Hayatın son yükünü tahtada çekersin