Hayatın sayfaları Şiiri - Mehmet Çoban

Kalemin düştüğü izlerde var olmak isterim
Hayalden ötelerde, gerçeklerle buluşmak isterim
Zaman düşünce ana, ben hayatın çıkış kapısına giderim
Bir gün kapıyı arkamdan kapayacaklar bunu iyi bilirim

Yer, ülke, şehir, zaman, aile, tarih şanstır insana
Bilemezsin nerede doğacağını, yaşayacağını gelir başına

Hani; belki gönül isterdi, zengin bir ülkede yaşamak
Hem de, şöyle trilyonlar içinde, zevke sefaya boğulmak

Belki kelle kesen kahramanların bol olduğu arenada olmak
Dünyayı köleleştiren orduların başkomutanları olmak
Veya bir bilgenin, bir resulün arkadaşı olmak
Daha da ötesi, sözü dinlenilir bilge veya resul olmak

Gönül bu her şeyi ister, bazen gerçekçi bazen hayali
Ama her biri, insan için çoğu şans, gayretinden ötesi

Çizikleri okunan kitaplarda var olmak isterdim
Çoğunu kendim yazıp, azını başkaları yazsın derdim

Bazen, ne kalemin izlerinde, ne de kitaplarda olmak istemezdim
Bir kalbe misafir olmuş, sevilen, sayılan, kucaklanan olmak isterdim

Bilirim çoğu kez gerçeklerden öte, hayallerin peşindeydim
Hayallerimin çoğu yere basmazdı, bulutların tepesindeydim
Altımda dünya, üstünde uzay boşluğu, daha öteye gidemezdim
Şimşeklerin, yıldırımların düğmesine basar, güler eğlenirdim
Rüzgârlarla, fırtınalarla birlikte, yeryüzüne öfkemi üflerdim
Yaşamın gerçekleriyle yeryüzüne paldır küldür düşerdim
Bilirim, yeryüzünde de, gökyüzünde de hep bendim
Bazen kendimi bilir, bazen kendimi bilmezdim
İnsanlıkla tanrılaşmak arasında gelir giderdim
Çoğu kez 'gerçeklerin gerçeğine dön' sözünü, dinlemezdim

Bilirim “İnsan yaratıldım insanca yaşamam gerekir”
İnsan olup “Tanrı’yla yarışmamam gerekir”
İnsanca davranıp “Tanrı’laşmamam gerekir”

Ama hayallerimin bir ucu dayanır Tanrı’laşmaya
Hayranlık duyardım, Tanrı gibi hükümran olmaya

Kimileri var, bir yanım Tanrı, bir yanım insan demiş
Kimileri kendilerini peşinen Tanrı ilan etmiş
İnsanların çoğu zavallı, sahte Tanrı’lara evet demiş
El pençe divan durup, hükümlerine boyun eğmiş

Bilirim insanı insanlıktan çıkaran her inanç yanlış
İnsanın gerçeğinden uzaklaşıp hayale kapılması aldanış

Düşünmeyen insan, her şeyi öğrenecek hayatın çıkış kapısında
Kapandı mı dünya kapısı, dönemeyecek hiç arkasına
Kurduğu tüm hayaller gezinecek camdan fanusunda
Geçit yapacak, yalanları gerçekleri, yaşamın aydınlığında
Seyrüsefer ederken yaşamın anıları hayat kitabının sayfalarında

17.10.2010 - İzmir