Kuşları seversin ;
insanları , dogayı ama ;
dokun kalbine dokunanın kalbindemisin ?
Eksigin mi var diyorsun hayatında ,
arayıp didindigine eminmisin ?.
Sen böyle saçları pırıl pırıl
bir taze ;
Gül dalında şakıyan bülbül kalmayacaksın...
Yürecigin agrıyacak zamanla ,
çırpınsan ızdırapla ;
Merhem bulamayacaksın ...
İçinde gürüldeyen o çeşme ;
Kuruyacak inattan göz göre göre ,
bir yudum su esirgeyenler olur,
hala hayatın şakasındamısın ?.
Çekinme haykır tüm acılarını,
merhamet beklemek değil bunun ; paylaşmak adı ,
ekmek ,aşın olsun;
bir dostlugun bakışı .
Yalnız çalıp oynanan
günler pişmanlıklı
Gönlünün ahını alırsın sonra
buna : olamaz kimsenin cüreti.
9:15 01.11.2017
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 1.11.2017 15:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!