Hayatın Renkleri Siyah Ve Beyaz

Nur demeti gibi yaşadığımız hayat,
Güzgarın estiği yönü aydınlatır mutlaka.
Kimisi için parlaktır yaşam,kimisinde geçmez saat;
Derdi,acıyı öğretip sürükler yarınlara.

Kimisinin tazedir ilkbahar güller,kimisinin bayat,
Kimi alışmıştır artık baştan gelen sonlara.
Olmasa da elinde altından,yakuttan mücevherat;
Şükreder durur gönül bağından gelen dualarla.

Kimisine cephe almış sanki bu uçsuz kainat,
Çoktan bürünmüştür akları karalara.
Cilalasa da her gün gönül tahtını,rengi yine mat;
Saadet bazısı için çok uzak diyarlarda.

Kimisi sever gönülden,nasip olur mu ki vuslat?
Sevdiği çoktan bırakmıştır kendini na-mahrem kollara.
Siyahın kaderi bu işte,beyaz sanki daha rahat,
Kefenin rengini anlayan akıllara…