Hayatın Rengi Şiiri - Mehmet Zeki Gezici

1.
İnsan
çenesinden tepesine
bir karıştır kardeşim,
elmas olacaksın cevherinden
cam parçalarını keser gibi
dişlerinde öğüteceksin kelimeleri
dağılacak çemberinden ay ışığı
sekiz yapacaksın
güneşin yedi rengini.

2.
Üstünde kırkıncı paralelin
güneş doğurmuş beni,
toprağa değmiş göğün etekleri
kızıl bir uykunun sarnıcından
yanık baharlar getirmiş
karların ateşini dolanmış
kırları başucumda temmuz
suyun içinde atan yüreğime
düşürmüş tohumlarını
ustalar ustası kayalar
içinde yontulacak rüzgarla
yol aldım
tek başıma bütün zamanları
dağ aslanları doğururken
özgürlüğümün mercan dişlerini.

3.
Gittiği yerde güneşin
toprak ve çelik koksun
felsefenin
dokuz düğümlü filizleri
gecelerin köpüklerden çizdiği
deniz yoludur Oğlak Dönencesi
Ekvator
dünyanın ateşten ince bel kemeri.

4,
Evrim teorisiyle
yaratırken yeryüzünü Tanrı
yalnız geometri kullanmış
Eflatun’a göre
yirmi dört Yahudi bir de Muhammet
inancın kökleri ölümün içinde cehennem ve cennet
peygamberlerin gönlüne yazıldı.

Şimdi Ortadoğu
salkım saçak külhani..