Hayatın pentgramı Şiiri - Orhan Korkmaz

Her adımda bir iz bırakarak yürürken,
Dönüp baktığımda yol, bir labirent gibi,
Fabrikalarla sarılı, etrafında on binlerce hayat,
Sanayiyle büyüyen bir ekosistem,
İş gücüyle şekillenen,
Tıpkı bir pentagramın dört köşesinde
Hedeflere yönelirken,
Her bir yol bir karar,
Ve her karar bir yeni başlangıç.

Altyapı, her betonarme duvarda yankı bulur,
Tesislerden yükselen sesler,
Yerli üretimle hayat bulan bir dünya,
Sürdürülebilir adımlarla,
Bir ülke tek bir ekosistem olur,
Birbirine sarılır her parça,
Toprağına, fabrikasına, emeğine.

Her bir fabrikanın etrafında,
Dönüp dönüp içime işleyen rüzgarlar,
Ama rüzgar değil,
Bir başka enerji taşıyor beni;
Bir umut, bir sorumluluk,
Yerli üretimle, kendi gücümüze sahip çıkarken.

İşte, bu ekosistem kuruldu,
Sanayi ve iş gücü,
Düşük maliyetli yatırımlar,
Her biri bir pazar,
Her biri bir iş gücü kaynağı,
Bir ülkenin refahına dokunan eller.

Karmaşık bir plan var içimde,
Bir yolculuk, bir bilinçli strateji,
Her halter yolunun ardında,
Bir anlam, bir amaç,
Kalkınan fabrikalarla birlikte,
Sanayi devriminin en derin kökleri atılıyor.

Ve her adımda,
Düşen karbon izlerinin peşinden giderken,
Alternatif çözümler üretiyoruz,
Bir ülkenin çevreye olan sorumluluğu,
Ve her yeni fikir,
Bir başka olasılık sunuyor geleceğe.

Yolumun sonunda,
Bir pentagramın her bir köşesine dokunduğumda,
Görürüm ben,
Bir halkın emeğini,
Bir ülkenin yeniden doğuşunu,
Ve yerli üretiminin büyüme gücünü,
Her fabrikanın içinde bir umut,
Ve her umut bir gelecektir,
Büyüyen ve şekillenen bir dünya için.