Hayatın Olayım İstedim Şiiri - Galip Uçar

Birileri ilklerin olmuş
Ben hayatın olayım istedim
Gözlerin
Gözlerin
Gözlerin aydı
Gözlerin
Gözlerin
Gözlerin aydın
Gözlerin
En karanlık gecemde aydı
Yol bulurdum
Gün karanlık gecem olurdun
Bir mum yanardı
Minimal
Cebimdeki param kadar
Masamdaki öğün kadar
Yaşayabildiğimiz kadar
Minimal
Ama minimal değildi sevgim
Kapkaranlık gecedeki
Ay gibi
Minimal değildi
Sevdam hiç minimal olmadı
On senelerce bekleyişlerimde
Birileri ilklerin olmuştu
Ben hayatın olayım istedim
Gözlerinde ay büyüdü
Ben büyüdüm
Sevdam büyüdü hasretimce
Sonra hatalar sevdalar üstünde
Sevdalar hatalar içinde
İki hata kaç sevdayı yitirir
Kaç sevda kaç hatayı affeder
Dedin ki geçmiş gitmiş
Sabah olmuş da
Ay gitmiş gibi
Ne geçmiş
Ne gitmemiş
Bir ben
Yalnızca ben
Ben kendimden geçmişim
Geçmiş olsun hayata
Gün doğmuş
İnsanlar doluşmuş şehre
Yine çöplükler dolumların müjdecisi
Müjdeler olsun
Ben geçmişim benden
Ki
Hayat buysa
Bu kuru kalabalık
Birileri ilklerin olmuş
Ben hayatı olayım istedim
Ama bu doluşmuşluk kaosundan olan
Hayattan değil
Korkma
Hiç korkma zaten
Korkacak tek şey
Kendin olsun
Umutsuzluğun
Sevgisizliğin
Sevdasız sevişmesiz geçen
Günün gecen
İklimler geçer
İlkler geçer
Hep geçer
Ama gecikilmez
Bir yerde vardır elbet randevu
İntihar gibi
Ani ve mantıksız
Çok mantıklıca
Bitişlerin başlangıcının bitişinde başlanır
İki göz
İki göze değer
Nazar olmaz
Göz göze
Bir intihar randevusu
Birileri ilklerin olmuştu
Ben hayatın olayım istedim
O an
Anlamı kalmaz hiçbir şeyin
Hayatın bile
Zaten duruyordu biliyorsun zırt pırt
Bir göz göze
Ya da
Akla geldikçe
Anlamsız
Yalnız
Yapayalnız