okul harçlığıyla diktirdiğimiz
takım elbisenin içine
şimdi ruhlarımızı koymaya çalışıyoruz
ruhlarımız yamalı ve utangaç
özenerek yıldızlara takdığımız sevgili saçları
örüklü peynir diye satılıyor kaygısız
yaşanmamış günlerin adına
vuruyoruz topuklarımızı
topuklar
bir kadın yüreği kadar alçak
çöl iklimini kaybeden hayatımız
bir taş arıyor küstahça
sol elimizde erirken dondurmamız
sağ elimizde çatala takılı çocukluğumuz
beklediğimiz beklediğimiz
zifaftan çıkmış erkeklik korkusuyla
giriyoruz annemizin koynuna
anne yüreği dar mezarımız kadar
21 aralık 2003/Elazığ
Mehmet DardağanKayıt Tarihi : 12.3.2008 08:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!