Hayatın Kıyısında Bir Park

Hayatın kıyısında bir park,
Hava biraz akşam.

Ah! Dar-ı dünya,
Akbabalar gibi dönüyor başımda.
Azalıyor ömrüm,
Azalıyor yaşadıklarım,
Her saatin sonunda,
Bir başka saat sanırdım.
Susuyor artık ateşten kalbim.
Susuyor artık ateşten kalbim.

Zaman kanımda,
Zehir gibi ilerliyor.
Dün Eylül,
Bugün Ekim,
Yarın Kasım.
Takvimden birer birer,
Ömrümün kaleleri düşüyor.
Toprak çekimi,
Günden güne artıyor mu ne?
Yıllar ayaklarımda sanki pranga,
Nasılda koşup oynuyor çocuklar.
Yoruldum artık bitsin,
Bedenimi yüklenip yürüdüğüm yollar.

Zaman kanım,
Tık tık damlıyor.
İlkbaharda çekindiğim,
Küçüklük resmim bile soluyor.
Titrek ellerim,
Hangi melodiye ritim tutar?
Alnımdaki mısralar,
Gittikçe derinleşiyorlar...
Hayatın kıyısında bir park,
Mevsim biraz sonbahar.