Hayatın Kıyısında Şiiri - Ayşe Manav

Yaşamın tam kıyısındayım sanki
Ya bir adım geri, ya da bir adım ileri,
Dokunsan ellerin yanacak,
Bıraksan düşeceğim,
Parçalarım dağılacak,
Kristal misali.

Kör bir kuyuya atlar gibi.
Dalga dalga çoğalan sesimi
Uzaklardan duyar gibi,
Kendi hıçkırık ve gözyaşında boğulur gibi,
Del bağrımı, es geç hayat,
Kalbimi yakan kor gibi.

Gözlerimin önünden geçiyor tüm bulutlar,
Kimi pembe duygu yüklü anılar,
Kimi gri gözyaşı seli hatıralar,
Bazen mutlu,
Umut yüklü,
Bazen çığlık çığlığa geçtiğimiz patikalar,

Hani nerde sevenlerim?
Rüzgâr misali esip savruldular,
Yüzümdeki açan güllerim neredeler?
Birkaç damla gözyaşımda boğuldular,
Hani kolum kanadım neredeler?
Hayatın neresindeyim ben, onlar neredeler?

Yaşamın tam kıyısındayım sanki.
Ayaklarım pamuk ipliğine bağlı şimdi,
Ne bir adım geri,
Ne de bir adım ileri,
Dengede durmaya çabalayan
Bebek misali,

Sonsuz bir uçurumun kıyısındayım sanki.
Koca bir ömrü kırıştırıp bir sayfa gibi yırtıp atmalı mı?
Yoksa zamana inat hayata kafa tutmalı mı?
Ya hayat beni tüketecek,
Ya da tükenen hayatı yeşerteceğim,
Seher vakti yağan çiğ misali.

27.01.2008