Yorgun düşmüş cılız bacakları
Rüzgar esdikçe sarsılıyor bedeni
Darbesi var dil yarasından
Umutsuzca tutunuyor hayatın kıyısından
Öfkesini çekiyor sineye suskun
Yalancı gülümsemesi var oysa ağlıyor
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.