*HAYATIN KiRASI* Şiiri - Nazlı Muhip

-HAYATIN KİRASI-

ÇALINMIŞ BİR HAYATI YAŞIYORUM GÖZLERİNDE...

DİKENLERİN ARASINDAN SANA DOĞUYORUM UMARSIZCA.

GÜÇSÜZLÜĞÜ SİMGELEYEN YARALARIM ADINA,BEN BU GECEDE SANA KANIYORUM...

KİMBİLİR BELKİ DE VERDİĞİN ACILARI TAŞIYAMAMAKTIR BU HAYATIN ANLAMI...

ARTIK SONUNU BAŞTAN BİLDİKLERİMİ YAZIYORUM.

SENİ SENSİZLİKTEN ÇALARKEN BİR GECE VAKTİ ARSIZCA,

GÖRÜYORUM Kİ YOKLUĞUNDA BOĞULUYORUM...

GÖZYAŞIMLA ÖDÜYORUM HAYATIMIN KİRASINI

DAHA ÇOK GÖZYAŞI BORÇLU OLSAMDA HAYATA,BEN BU GECE SANA AĞLIYORUM...

YAPAMAMAK GİBİ BİR KAÇIŞA BÜRÜNÜYORUM...

ELİM KOLUM BAĞLI HAYATIN BENİ NEREYE SAVURACAĞINI BEKLİYORUM.

VE HENÜZ ANLAYAMADIM,

GURURLARMI YENiLENMİŞ,YOKSA YALANLAR MI ESKİMİŞ?

BİR SABAHA UYANIYORUM...

GÖZLERİM YAŞLI...

PERDELERİM KAPALI...

İÇİMİ GECEDEN KEMİREN KURTLAR DOYMUŞ...

KARANLIK İÇİN GECEYE İHTİYACIM KALMADI,ARTIK SEN VARSIN...

BEN BU KARANLIKTA SENİ ARIYORUM...