Kapıları zorluyorum,
iş için, aş için.
emeğimi pazar ettim,
yavrumun geleceği için.
Ancak emeğim viran,
yıkıntılara terkedilmiş
çaldığım kapılar tek tek örtünüyor yüzüme.
Umutla zorluyorum hayatın kapılarını,
şimdilik iki tık tık ''gel'' sesini bekliyorum,
ama içerde olduklarını bildiğim halde,
açmazlarsa hayatın kapılarını,
önce omuzlamalıyım diyorum,
sonra maymuncuk veya levyeyle,
zorla açmalıyım hayatın kapılarını.
Yok sayarak kapitalizmin yasalarını,
Gasp etmeliyim kendi geleceğimi,
Meşru müdaafa ile aç-malıyım artık,
Hayatın bütün güzel kapılarını.
Hayatı zorlayalım artık,
Sorgulayalım bize dayatılanları,
Pozlansın artık zulmün fotoğrafları,
Açalım sıkılı yumruklarla,
Şiirli yüreklerle dünyanın kapılarını.
10.07.07
Adnan Şahin 2Kayıt Tarihi : 10.7.2007 13:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlarım duyarlı yüreğinizi saygıyla.
Nurdan Ünsal
TÜM YORUMLAR (1)