Martılar denizlerin sokak çocugudur
Hayat kadınları en yalnızı
Ve hayatın kadınları hayat kadınları
Varlıkları yokluklarıı doğuran
Sesleri sessizlikte kaybolan
Onları sevin
Bir yabancıya kurduğunuz düş gibi
Eski bir dost, hasret gibi
Kaç zamandır sokulmadığınız ana kucağı misali
Onları özleyin
Cok sevdiğiniz günahlar gibi
Tövbesi olmayan sevişler gibi
Onlara dokunun
İlk gibi son gibi
Hiç çekmediği soluk gibi
Onları terk etmeyin azizim
Onlar ki bu hayatın en günahsizi
Sarılın onlara, bütün şehir kafa tutsada
Vazgeçmeyin
Vuslat pek yakında
Kayıt Tarihi : 9.11.2016 14:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Köşeci](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/09/hayatin-kadini-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!