Hayatın İki Yüzü acı ve mutluluk 13.00. ...

Hayatın iki yüzü acı ve mutluluk

Hayat, elimde bir yangın yeri,
Ne aldıysam, kat kat geri verdim.

Mutluluğun bedeli acıydı hep,
Gülmek, gözyaşının habercisi,
Bir umut beslerdim belki içimde,
Ama her defasında kırık dökük kalırdı.

Öğrendim ki, hayat vermekten çok alır,
Her sevincin bir bedeli varmış.
Ama en büyük yük, kalpte birikmiş,
Güçlü görünmekti; kırılmadan.

Daha ne kadar taşırım,
Bilmiyorum, ama taşımışım hep,
Küçücük bir bedenle, koca bir dünyayı,
Düşmeden, ama sarsılarak...

Gözlerimde geçmişin izleri,
Bir daha böyle sever miyim bilmem,
Ama şunu öğrendim ki,
Her acı, beni biraz daha ben yaptı.

Şimdi boş vermişliğin içinde,
Bir eyvallah bıraktım yollara,
Olursa olur, olmazsa diye,
Yeniden ayağa kalktım, sessizce.

Bir Eyvallah sığdırdık hayatı