Yine bir gece vakti ve ben yine yalnızlığımla baş başayım…
Sevdiğimi düşünür bir sigara yakarım…
Bazen iyi bazen damar mı damarım…
Severim yine de hayatı
Vazgeçmem onun bu heybetinden
O benden vazgeçer kimi zaman
Ama ben geçmem…
Bazen arar konuşurum sevdiğimle
Sesinde bir bozukluk olduğunda
Kendimi ölüyor hisseder
Son nefesimle onu mutlu etmek isterim…
Bir şey olsun hep birlikte olalım diye dua ederim
Ama olmaz değil mi hayat? ?
Bana zor yanlarını göstermeden
Onu tehlikeye atamam
Rahat ve benim
O benim her şeyim…
Kim mutsuz edebilir ki beni
Onsuz olup onu hissederim…
Onu toplarım bazen rüyalarımda
O yolmakla bitmeyen papatyalarda
Onu arar bir tek onu severim…
Ağlayamam kendim için
Belki kimse için ağlayamam
Ama onun için dünyayı ağlatabilirim…
Beni yanlış anlamayın
Bazen düşündükçe bunalır
Düşledikçe kararırım
Ama siz içinizi ferah tutun
HER BUNALIM BİR MUTLULUK
HER KARANLIK BİR AYDINLIK YARATIR BENİM GÖNLÜMDE….
Kayıt Tarihi : 2.1.2005 13:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Dr İbrahim Necati Günay'
TÜM YORUMLAR (1)