Birilerini ya da birşeyleri aramakla geçiyor ömürlerimiz. Bir tatminsizlik, bir doyumsuzluk... Dizboyu yıkılan hayaller. İncinen gururlarda yön değiştiriyor hayatlar; kayboluyoruz.
Bir eş'e, bazen bir sevgiliye bağlıyoruz yitirilmişliğimizi. Bir suçlu bulmak, hafifletecek sanki tüm acılarımızı!
Gülmeye olmadığı gibi, dermanımız yok ağlamaya da.
Bir keşmekeş, bir yokoluş...
Bir tren garında hüzünlü bir uğurlamayı yaşıyoruz; giden yolcu, mutluluğumuz.
Bilmediğimiz gibi sevmeyi, biz sevilmeyi de bilmiyoruz.
Kayıt Tarihi : 1.3.2007 21:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aydın Demirkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/01/hayatin-icinden-deneme.jpg)
teşekkürler Aydın bey
Bilmediğimiz gibi sevmeyi, biz sevilmeyi de bilmiyoruz.
tebrikler. güzel saptama..
mutluluk paylaşılan bir şeydir çünkü.. tek başına sahip olunan bir şey değil mutluluk..
selamlar..
Yüreğine sağlık...
Saygılarımla kardeşim...
TÜM YORUMLAR (7)