Zamanın birinde bir genç ilim öğrenme sevdasına düşmüş ama ne yapması gerektiğini de bilemiyormuş. Bu durumda ne yapılır? Elbette bilenlere sorulur. O da öyle yapmış, sorup soruşturmuş ve araştırmalardan sonra öğrenmiş ki bu isteğine Bağdat’ta ulaşabilirmiş.
Fakat bir tek annesi var başka da kimsesi yokmuş. Bağdat uzak, annesini nasıl bıraksın? Doluya koymuş almamış, boşa koymuş dolmamış işin içinden bir türlü çıkamamış. Vazgeçse olmaz, annesini bırakıp gitse gönlü razı değil.
Anne evladının bu mutsuz halinin farkında... Bekliyormuş ki oğlu kendiliğinden derdini söylesin. Ama yok, genç bir türlü derdini annesi açamıyormuş. Sonunda kadıncağız dayanamayıp kendisi konuyu açmış.
Delikanlı önce “yok bir şey” demişse de annesini inandıramayacağını görünce durumu etraflıca anlatmış. Böyle bir istek karşısında itiraz etmek olur mu? Olmaz elbette ama evladından da ayrılmak istemiyormuş. İyi ama ya evladının bu isteği?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta