Yalnızlık çöktüğünde,
Karanlığın uykusundadır Ay.
Uzunca solukladığımız ömrümüzde
Derleyip,bir türlü adlarını koyamadığımız
Gün boyu yazılarda hırsızlamacasına
Aykırı firari düşlerimizdi
Dolu dizgin koşturduğumuz.
Ayazlarında gecelerin;
Bir tek gizemin bilinmezliğini tetikleyen
Yaşama dair kaygılarımız değildi,
Sadece akları ve karaları değil
Başka tonlarınıda görmeye çalışırdık renklerin.
Bazen;
Tüm tonlarında hissederdik ihaneti içimizde
Bütün kavramlar birbirine karışırdı,
Hiç te hazır olmadığımız anlarda
Düşerdik te karanlığın puslu koynuna aniden
Kuramadığımız hayallerimizin yanıbaşı gurbet
Her bir şey bize dert olurdu.
İstemeden yitirdiğimiz sevdalarımızla birlikte
Kendimizce,
Yarınlara taşımak gibi bir derdimizde vardı hayatı.
Acılar olmazsa büyüyemezdik belkide
Belkide hiç! ...
İlkbaharı muştulayamazdı bile cemre
Direnci olmasaydı,
Gelecek güzel günlere dair...
Kayıt Tarihi : 15.2.2006 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öykü şiir......
Belkide hiç!
tebrikler bu güzel şiirinize ve paylaşımınıza kaleminiz daim olsun
Belkide hiç! ...
İlkbaharı muştulayamazdı bile cemre
Direnci olmasaydı,
Gelecek güzel günlere dair...
acılar,hüzünler büyütüyor ,olgunlaştırıyor bizi.yaşamın kendisi olarak yaşamayı direnmeyi öğretiyor..çok güzek dizelerinizi kaleminizi emeğinizi kutlarım hocam..saygılar
Kutluyorum.
Tüm tonlarında hissederdik ihaneti içimizde
Bütün kavramlar birbirine karışırdı,
Hiç te hazır olmadığımız anlarda
Düşerdik te karanlığın puslu koynuna aniden.
Acılar olmazsa büyüyemezdik belkide
Belkide hiç! ...
İlkbaharı muştulayamazdı bile cemre
Direnci olmasaydı,
Gelecek güzel günlere dair...
Acılar olmasa büyüyebilirdik belki de, ama tatlıların bu kadar tatlı olduğunu nasıl farkederdik o zaman?...Güzeldi dost. Kutladım gönüden....
TÜM YORUMLAR (12)